نوید محمد زاده آفرین!

تحسینش کردم و خب نه سیمرغی دارم که تقدیم کنم نه از این جایزه های خرس طلایی و چی اک نقره ای در بساط دارم !نوید محمد زاده ی جذاب!  الحمد لله جایزه های مهمی که باید می گرفته را ، گرفته .من فقط می توانم او و کارگردان را تحسین کنم و تفکر کنم به عنوان  یک مخاطب ِ بی حد عاشق سینما در فیلم شایسته و شریف ِ (بدون تاریخ، بدون امضاء) . منی که سینماهای مهم جهان را دوست دارم ، سینمای هنری مملکتم را با همه ی قلب و احساسم دوست دارم.من یک مخاطب جزء نگرم و سینمای هنری ایران جزئیات را خوب روایت می کند . قصه گویی در خون فیلم نامه نویس های ماست پس وحید جلیلوند است که موجبات درخشش نوید محمد زاده ی خلاق را در نقش پدر " امیر علی خان رودی" فراهم می آورد و آستین بالا می زند  تا بازگشت قهرمان را به فیلم های بی قهرمان و پر شده از استارها و سوپر استارها شاهد باشیم  چنانچه موجبات حضور و ظهور  قهرمان این فیلم یعنی" امیر آقاییِ" عزیز را فراهم می کند .حیف که فیلم در حال اکران است و اخلاقا نمی شود جزء به جز ء شما را در اندوه و شگفت زده گی خودم از تماشای این فیلم شریک کنم و از اصل ماجرایش بگویم . امیدوارم این فیلم تلخ و غمگین را ببینید که کور سوی امیدی پاک دارد .امید به این که نسل انسانهای با شرافت که خودشان را واکاوای می کنند هنوز کاملا منقرض نشده است .امیر آقایی کسی ست که مسئولیت ِکرده اش را به بهایی سنگین می پذیرد .اگر همان روز اول می پذیرفت فیلم هندی از آب در می آمد اما دوازده روز تمام با خودش کلنجار رفت و کارگردان نخواست هیات انسانی اش را فرشته گون نمایش بدهد .دکتر کاوه ی نریمان (امیر آقایی) همان قدر دغدغه ی انسانیت به خرج دادن داشت که نوید محمد زاده در نقش پدر امیر علی خان رودی از اینکه ناخواسته و به خاطر فقر و استیصال  شاهد بر باد رفتن غرور و شرافتش بود رنج می کشید . در بدون تاریخ بدون امضا چهار صحنه نفس آدم را حبس می کرد و حتی زن و شوهر هرّ و کِری و چیپس و پفک خور کنار دستی ام آن چند دقیقه را ساکت شدند یکی وقتی خان رودی و زنش توی حیاط نیمه شب دور از چشم مهمان ها بحث می کنند، یکی وقتی خان رودی در حیاط کشتارگاه به بازپرس می گوید چرا با زنم بد حرف زدی ، یکی وقتی خانرودی با کارگران کشتارگاه درگیر می شود و جملات و فریادها و اشک هایش  شاهکارند یکی وقتی سکوت است و سکوت است و تاریکی پزشکی قانونی و دکتر نریمان و خودش و نمایی درخشان از سنگینی سکوت . بدون تاریخ بدون امضاء را ببینید اگر تردید در شرافت ها رنجتان می دهد .اگر اهل مواجهه با خودتان هستید .

پانوشت: 

نوید محمد زاده را فقط در نقش معروفش در فیلم ابد و یک روز نبینید در فیلم توقیفی عصبانی نیستم درخشان بوده من در خشم و هیاهو بود که فهمیدم حتما او از بازیگران مورد علاقه ام است در لانتوری شاید تکرار خودش بود و در خفه گی یک جفت چشم خاص بود که آدم را مجذوب می کرد و هراسان، در بدون تاریخ بدون امضا خوشحال شدم از بالیدن و حرفه ای شدن تمام عیارش .