اگر بخواهی نزدیکترم می گذاری ،آه ! اگر بخواهی ...

کسی که نیمه شب از کابوس می پرد ، می گوید : آب می خواهم اما بوسه می خواهد و در آغوش گرفته شدن .کسی که دلش گرفته می گوید :سفر می خواهم اما شمارامی خواهد و آرام شدن .کسی که تلفن می زند می گوید : خبرگیری از حالت را می خواهم اما دانستن ِ میزان ِ دلتنگی شما رامی خواهد و امیدوار شدن .کسی که تنهاست می گوید : هیچی نمی خواهم از دنیا اما شما را می خواهد .من فکر می کنم همیشه آنچه می خواهیم را نمی گوییم .بعضی چیزها هم هستند که اصلا نمی گوییم .شاید بد نباشد فهرستی از آن ها تهیه کنیم .آن ها همان چیزهایی هستند که به شدت می خواهیم اما می دانیم سخت به دست می آیند یا اصلا به دست آوردنی نیستند .آن ها همان رویاهای ما هستند. رویاهایی که دور از دسترس احساس مان می گذاریم  شان دیرتر واقعی می شوند .

فهرست فشرده و ناکامل رویاهای من که قبل از چهل ساله گی!به ذهنم رسیده است به شرح زیر می باشد:

چاپ سه تا از کتاب های نیمه کاره ام (دو مجموعه شعر و یک تالیف دوست داشتنی )

ادامه ی تحصیل در مقطعی که دوستش دارم و داشتن رساله ای که حرفی مهم دارد

سفر به چند کشوری که بی صبرانه و شدیدا دوست دارم ازنزدیک ببینم شان .

خوشبختی و موفقیت دخترکم در سال هایی که جوان خواهد شد .

............................................................................................ ( این یک رویای خصوصی ست!)

.............................................................................................( این هم یک رویای خصوصی دیگر است ! )

سال های آخر عمرم در خانه ای بزرگ و دلباز بگذرد در آن محله ی اصیل ارمنی ها که خیلی دوستش دارم، با کتابخانه ای بزرگ و میز تحریر کنج ایوان که صندلی هایش پشتی چهارخانه داشته باشد و چند تا درخت کاج و بید و آلبالو درباغچه و حوضی که حتما ماهی و شمعدانی داشته باشد و هر  روز عصر کسی در بزند که منتظرش هستم .

براثر حادثه نمیرم .آرام و سیب شده بمیرم !

در آن دنیا کنار درخت های انجیر دیگر بدون او ننشینم .خدا مطمئن باشد من آن قدر ها هم که فرشته ها پشت سرم حرف زده اند و نوشته اند آدم بدی نبود ه ام .

پانوشت :

شما کدام رویای تان  را نزدیک تر می گذارید ؟ این را از خودتان بپرسید حتی اگر به کسی نمی گوییدش .