رو سر بنه به بالین ...

شب ها که صدای آهنگ های  ترکی سوزناک در گوشت  می ریزی و سرت بی وقفه درد می کند ،خوابیده است و سرش کنار همان بالِشی ست که دلش خواست ‌. 

شب ها که پَرهای بالِشَت بوی خون پرنده ای تازه کشته می دهد وزن همه چیز زیاد است از مفاعلن فعلاتن بگیر تا وزن قطره های اشک و  وزن پرهای خیس .

شاید تراژدی همین باشد ، مرثیه همین باشد . شاید" مرهم به دست و ما را مجروح می گذاری " همین باشد .