سرگشته
دو سه روز ی ست که محل خدمتم عوض شده . راه به غایت طولانی و بد مسیر است ومتاسفانه مطابق معمول، وسایل ایاب و ذهابی درب ساختمان منتظرم نیست ! اینجا که هستم شهرکی ست در منطقه ی قاسم آباد مشهد،قاسم آباد که جدیدا به آن شهرک غرب هم می گویند منطقه ای مستقل و مجزاست و شاید بتوان آن را یک جورهایی مثل شهریار در حاشیه ی تهران دانست که به مشهد ضمیمه شده و باز خودش به بخش های مختلفی تقسیم شده مثل اقدسیه ، امیریه ، الهیه و....
القصه ! این روزها دل راننده ها هم به حال من می سوزد پولشان را می گیرند اما یک جورهایی معذبند و می پرسند تا کی بایداینجا باشید ؟ خطوط اتوبوس رانی مناسبی هم از خانه ی ما تا اینجا وجود ندارد و هر روز با چند اتوبوس آمدن و رفتن وقت زیادی می طلبدکه برای من با توجه به شرایطم مقدور نیست . مرکز اما خوشبختانه یکی از مراکز خوب کانون پرورش فکری ست چون بچه های خیلی خوب و مستعدی دارد اگر چه بسیار بازیگوش و پر همهمه اند اما بر خلاف بچه های مرکز قبلی هستند که خیلی رفاه زده و کم اطلاع بودند و فقط در رشته های تخصصی خودشان می توانستند حرفی برای گفتن داشته باشند . من به جای خانم همکاری آمده ام اینجا که همین هفته بازنشسته شد. مجری برنامه ی صمیمانه ی تودیعش بودم و حکمش را هم خودم خواندم . آدم ها از مکان ها می روند اما رد و نشان شان می ماند همکار ما اهل خراسان شمالی بود و خیلی به صنایع دستی و کارهای دستی علاقه داشت . در و دیوار اینجا را تا می توانسته باآن یکی همکارش که اهل خراسان جنوبی بود و با هم باز نشسته شدند پر از این آثار کرده اند و دیوارها پر از کارهای نمدی و کاموایی و سنتی هستند . بالای قفسه های کتاب پر از گلدان است و نقش و نگارهای ریز و درشت . هر دو چند روز است که رفته اند ولی اشیا و احوال محیط حس بودن شان را منتقل می کند . معاون گفته است مرا فرستاده اینجا که تغییر و تحول ایجاد کنم که فلان و که بهمان ! من حامل خسته گی ِ بسیارم و آن پایان نامه ی مردابی شکل ِ لعنتی مغزم را از کار انداخته است و غم ها و اضطراب های خصوصی قلبم را با مَتّه ی گداخته آزار می دهند . دیروز صبح اول وقت سرم را گذاشتم روی میز و این جمله را روی شیشه اش دیدم که آن همکار بازنشسته از یک روایت تایپ کرده بود:" هر که از راه می رسد سرگشته است پس شما به او سلام کنید" . چشم هایم خیس شد و دلم یک سلام مهربان خواست از سر عشق و احترام و درک سرگشته گی های بسیارم .
